Gisteren weer eens een demonstratie meegemaakt van bovengenoemde eerste regel van een gedicht van Christian Morgenstern. Met een aantal ondernemers, voornamelijk uit de maakindustrie, bijeen bij D. die deze keer als gastheer optreedt. D. laat ons zien hoe hij met zijn mensen een spiksplinternieuwe fabriek van 40 MIO aan het realiseren is vanuit een volledig opnieuw doorgedacht business concept.
D. vertelt hoe hij ter voorbereiding de avond ervoor nog eens het bedrijfsplan had doorgenomen dat hij 2 jaar geleden had opgesteld als onderdeel van een exercitie ter verkrijging van de TS-licentie voor zijn onderneming binnen de automotive industrie. Hij realiseerde zich plotseling hoezeer het teruglezen van dit bedrijfsplan in hem weer het bewustzijn deed ontwaken ‘waarom wij op dit moment doen wat wij aan het doen zijn: heel goed nadenken over de opzet, inrichting en fine-tuning van de nieuwe productielijn teneinde deze operationeel te krijgen volgens onze eigen oorspronkelijke doelstellingen’. Natuurlijk zijn die doelstellingen inmiddels vastgelegd in specificaties maar D., zelf van huis uit een R&D man, realiseert zich dat techneuten niets liever doen dan, oplossingsgericht als ze van nature zijn, zich volkomen storten op het oplossen van het ene probleem na het andere. M.a.w. zich gefascineerd bezighouden met het middel en vergeten naar welk doel ook alweer koers gezet was.
D: “80% van onze tijd wordt helemaal in beslag genomen door wat we allemaal sowieso al moeten doen uit hoofde van Operational Excellence dus als we niet oppassen vullen we de overblijvende 20% van onze tijd met problem solving (problemen te over om bovenop te duiken op dit moment) in plaats van ons te focussen op wat onze hoofddoelstelling zou moeten zijn. En dat is, ervoor zorgen dat we worden wie we ons voorgenomen hebben te zijn namelijk de nummer 1 binnen de premier league van onze tak van sport, die de technologie van ons primair proces volledig beheerst in al zijn aspecten en die daarom in staat is deze technologie permanent te innoveren tot meerdere eer en glorie van onze klanten en onszelf.”
D: “Mijn ervaring van gisteravond en vandaag opnieuw doet mij beseffen dat ik het meta-verhaal over waar wij eigenlijk mee bezig zijn, voor mijzelf als eindverantwoordelijk directeur niet vaak genoeg kan her-inneren, maar ook dat ik dit verhaal steeds opnieuw in gesprek met mijn mensen heb te activeren. Zij zullen niet veel anders in elkaar steken dan ikzelf. En één ding is zeker: wij zullen pas worden wie we ons voorgenomen hebben te zijn, een 9+ organisatie i.p.v. een 7½ of een 6- organisatie als iedereen bij ons zich van dit verhaal ten volle bewust is. Simpelweg omdat ieder van ons alleen dan in staat is situationeel intelligent te handelen in het licht van het grotere geheel waar ie deel van uitmaakt. Ofwel wij spelen totaal voetbal volgens het concept dat wij zelf bedacht hebben ofwel ieder speelt zoals het hem of haar het beste uitkomt en loopt elkaar vervolgens in de weg”.
En zo gaat het steeds in onze bijeenkomsten: als iemand van ons iets vertelt wat hem existentieel ter harte gaat, hoe specifieker en individueler, des te beter, dan raakt ie tegelijkertijd aan een universeel vraagstuk dat iedereen in de groep op zijn eigen manier existentieel raakt of op zijn minst inspireert. (Dit verschijnsel is kenmerkend voor een Vital Space community)
Wat mijzelf betreft: ik weet weer scherp als nooit tevoren hoezeer het mijn persoonlijke doel en missie is om de dragers in organisaties te helpen met elkaar een periodieke Vital Space in te richten waarin het meta-verhaal van de organisatie steeds weer opnieuw even tot een levende ervaring wordt gemaakt, waardoor een ieder weer weet: ‘Wat ons collectief te doen staat en wat een ieder daarin te doen en te laten heeft’.
Dit een keer ervaren? Neem even contact op met Sido van der Meulen 06505692923 en kijk op The New Business As Usual